هوش اوتیستیک به عنوان سازگاری تکاملی چه میدانید؟

به گزارش پایگاه خبری پیام آرات، برخی از محققان در این زمینه-مانند سیمون بارون-کارون ، برنارد کرسپی و مارکو دل جودیس-این ویژگی را می توان به عنوان نقص ، بلکه به عنوان هوش سازگار که برای عملکردهای خاص تکامل یافته اند ، درک کرد.

این محققان چندین مشاهده کلیدی را برجسته می کنند:

• به نظر می رسد برخی از توانایی های شناختی در افراد در طیف اوتیسم افزایش یافته است.
• همپوشانی ژنتیکی بین اوتیسم و ​​هوش بالا وجود دارد.
• صفات اوتیسم به طور نامتناسب در زمینه هایی مانند علوم ، مهندسی و فناوری اطلاعات نشان داده می شود.

از دیدگاه تکاملی ، این مشاهدات نشان می دهد که برخی از صفاتی که معمولاً با اوتیسم همراه است ، ممکن است به طور مثبت انتخاب شده باشد زیرا آنها در محیط های اجدادی بقا یا تولید مثل را ارائه می دهند.

این روانشناسان تکاملی استدلال می کنند که صفات خاص ممکن است در فعالیت های اولیه بشر مانند شکار و سازیدن ابزار ، مزیت محکمی داشته باشد ، و شاید بعداً در جوامعی که توسط کشاورزی ، کاردستی و نوآوری تکنولوژیکی تعریف شده اند. اینها شامل:

• جهت گیری جزئیات
• سیستم سازی و تشخیص الگوی
• حساسیت حسی
• دقت ادراکی
• تفکر مکانیکی
• پردازش پایین به بالا
• دانش عمیق در مناطق تخصصی

ایده این است که برخی از سوله های خاص در جامعه بشری – به ویژه مواردی که نیاز به دقت ، نوآوری یا تمرکز عمیق دارند – از نظر تاریخی از این صفات طرفداری می کنند. با این حال ، هنگامی که این صفات بیش از حد شدید یا نامتوازن می شوند ، یا وقتی با زبان یا چالش های شناختی قابل توجهی همراه می شوند ، ممکن است ناسازگار شوند. این یک روش مفید برای فکر کردن در مورد شباهت ها و تفاوت های بین افراد مبتلا به صفات اوتیسم تحت بالینی و اوتیسم سطح ۱ از یک سو و افرادی که دارای ارائه های سطح ۲ یا سطح ۳ هستند از طرف دیگر فراهم می کند.

این ایده-که صفات شبیه به اوتیسم می توانند تا زمانی که نباشند ، سازگار باشند-با چیزی که اغلب در عمل به بیماران عصبی می گویم است: “شما ابرقدرت هایی دارید. اما (همانطور که فیلم های Spider-Man با عاقلانه به ما یادآوری می کنند) ، با قدرت بزرگی مسئولیت بزرگی به وجود می آید. چه زمانی ، کجا و چقدر از قدرتهای خود استفاده می کنید.”

این دیدگاه روانشناسی تکاملی همچنین با برخی از یافته های روانشناختی گسترده تر در مورد صفات انسانی هماهنگ است:

• بیشتر صفات در یک طیف وجود دارند نه اینکه به سادگی حضور داشته باشند یا غایب باشند و در افراد عصبی و عصبی ، کم و بیش ، کم و بیش وجود دارند.
• صفات غالباً دارای یک محدوده تطبیقی ​​هستند که هم بسیار کم و بیش از حد بالقوه مشکل ساز است.
• آنچه در یک محیط سازگار است ممکن است در دیگری ناسازگار باشد.

من معتقدم که روانشناسی تکاملی می تواند به ما کمک کند:

• به جای پاتولوژیک آن ، عصبی را عادی و تحسین و تحسین کنید.
• از نظر هوشهای متعدد و پروفایل های مبتنی بر قدرت فکر کنید.
• تأکید کنید که متناسب با فرد و محیط ، در نتیجه تمرکز بیشتر به اسکان و نه صرفاً در تغییر افراد تغییر دهید.
• هر شخص را به عنوان منحصر به فرد و بالقوه از پشتیبانی و مداخلات واقعاً فردی سود می برد.